ข้อสังเกตเกี่ยวกับการดำเนินงานของคณะกรรมการส่งเสริมและรักษามรดกภูมิปัญญา ทางวัฒนธรรมระดับจังหวัด ภายใต้พระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษามรดกภูมิปัญญา ทางวัฒนธรรม พ.ศ. 2559

ผู้แต่ง
เนธิชัย ธานะราช, สุรสิทธิ์ อุ้ยปัดฌาวงศ์, ประหยัด ธานะราช

บทคัดย่อ

บทความนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับการดำเนินงานของคณะกรรมการส่งเสริมและรักษามรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมระดับจังหวัด ภายใต้พระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษามรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม พ.ศ. 2559 เพื่อเป็นประโยชน์ในการกำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการอย่างเป็นรูปธรรมและมีประสิทธิภาพตามเจตนารมณ์การส่งเสริมและรักษามรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมตามพระราชบัญญัติดังกล่าวข้างต้น

            จากการศึกษาพบว่า ตามความในมาตรา 15 แห่งพระราชบัญญัตินี้ กำหนดให้มีสัดส่วนของคณะกรรมการส่งเสริมและรักษามรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมประจำจังหวัด ซึ่งได้มาจากส่วนราชการมากเกินไป และเมื่อพิจารณาตามความมาตรา 15 (3) แห่งพระราชบัญญัติเดียวกัน ปรากฏว่า กรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 6 คน กำหนดให้ผู้ว่าราชการจังหวัดมีอำนาจในการแต่งตั้งกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิจากผู้มีความรู้ความเชี่ยวชาญ 6 ด้าน โดยไม่มีการกำหนดการได้มาซึ่งผู้ทรงคุณวุฒิที่หลากหลายจากการ    มีส่วนร่วมของภาคประชาสังคมและชุมชนอย่างแท้จริง และเมื่อพิจารณาตามความมาตรา 16 แห่งพระราชบัญญัติเดียวกัน เกี่ยวกับอำนาจหน้าที่และการดำเนินการของคณะกรรมการส่งเสริมและรักษามรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมประจำจังหวัด โดยเฉพาะความตามมาตรา 16 (3) กำหนดให้การพิจารณาและคัดเลือกมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมจากรายการเบื้องต้น      เพื่อเสนอขึ้นบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมต่อคณะกรรมการส่งเสริมและรักษามรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมนั้น ปรากฏว่า ขาดการบูรณาการในการดำเนินงานระดับจังหวัดอย่างมีประสิทธิภาพเกี่ยวกับการพิจารณากลั่นกรองความเห็นทางวิชาการ      เพื่อเป็นข้อมูลประกอบการขึ้นบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมระดับจังหวัดเบื้องต้น และนำเสนอต่อคณะกรรมการส่งเสริม

และรักษามรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมต่อไป ทั้งนี้ เพื่อให้เป็นไปตามเจตนารมณ์ของการส่งเสริมและรักษามรดกภูมิปัญญา     ทางวัฒนธรรมอย่างแท้จริง

 

คำสำคัญ

 คณะกรรมการมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมระดับจังหวัด, การส่งเสริมและรักษามรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม, การพิจารณาและคัดเลือกมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม