การศึกษาคุณภาพชีวิตเเละการปรับตัวของประชาชนท่ามกลางวิกฤติโควิค-19 เเละมลภาวะทางอากาศ (PM 2.5) ในตำบลบ้านดู่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย

ผู้แต่ง
ธรากร อินต๊ะวงค์, จามรี พระสุนิล, ณรงค์ เจนใจ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์การวิจัย เพื่อศึกษาคุณภาพชีวิตและการปรับตัวท่ามกลางวิกฤติโควิด-19 และมลภาวะทางอากาศ ของประชาชนตำบลบ้านดู่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย โดยมุ่งเน้นการวิจัยเชิงปริมาณ ที่มีเครื่องมือหลักในการวิจัยได้แก่แบบสอบถาม ในกลุ่มตัวอย่างที่ดำเนินการสุ่มจากประชากรในพื้นที่ตำบลบ้านดู่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย จำนวน 375 คน โดยใช้ตารางการคำนวณขนาดของตัวอย่าง ของเครซี่มอร์แกน ซึ่งผู้วิจัย ดำเนินการวิเคราะห์ผลการวิจัยด้วยสถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน จากนั้นมีการวิเคราะห์ ด้วยแนวคิดทฤษฎีการปรับตัวและการเปลี่ยนแปลงทางสังคม ร่วมกับแนวคิดการพัฒนาที่ยั่งยืน

ผลการวิจัยพบว่า ส่วนใหญ่กลุ่มเป้าหมายที่ตอบแบบสอบถามเป็นเพศชายชาย จำนวน 193 คน คิดเป็นร้อยละ 51.5 หญิงจำนวน 182 คน คิดเป็นร้อยละ 48.5 พบว่าผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่มีอายุระหว่าง 34-50 ปี มากที่สุดจำนวน 163       คิดเป็นร้อยละ 43.47 ด้านคุณภาพชีวิตและการปรับตัวท่ามกลางวิกฤติโควิด-19 และมลภาวะทางอากาศของประชาชนตำบลบ้านดู่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงรายในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (x =3.98) และความเห็นต่อการพัฒนาส่งเสริมในด้านการดำรงชีวิตในปรับตัวของการดูแลตนเองและด้านอาชีพของประชาชน ตำบลบ้านดู่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงรายโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (x =3.99) โดยมีข้อเสนอแนะเพิ่มเติมในการศึกษาปัจจัยที่ก่อให้เกิดผลกระทบด้านจิตใจของประชาชนที่ได้รับผลกระทบจากวิกฤติโควิด-19 และมลภาวะทางอากาศ (pm2.5) เพื่อนำสู่แนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิต ทั้งด้านสุขภาพกาย สุขภาพใจ และสุขภาพทางสังคมต่อไป

คำสำคัญ

คุณภาพชีวิต, การปรับตัว, วิกฤติ, มลภาวะ