ภูมิปัญญาการทอผ้ากับการประมาณค่าความยาว

ผู้แต่ง
พัทธดนย์ วะนานาม และ นิรมล ชาสงวน

บทคัดย่อ

งานวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการจัดกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ :
คณิตศาสตร์กับชุมชน ในหัวข้อการทอผ้า และเพื่อสร้างสูตรการประมาณค่าความยาวของฝ้าย
ที่ใช้ในการทอผ้า ๑ ผืน โดยใช้การประเมินสภาพจริงการเข้าร่วมกิจกรรมและเก็บรวบรวมข้อมูล
จากการทดลองปฏิบัติการทอผ้าไปสร้างสูตรในการทอประมาณการทอผ้า กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ใน
การวิจัยครั้งนี้ คือ นักเรียนกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ : คณิตศาสตร์กับชุมชน ประจำปีการศึกษา ๒๕๕๙ โดยการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) จำนวน ๒๕ คน ระยะเวลาที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้โดยดำเนินการทดลองในภาคเรียนที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๕๙ ของกิจกรรมลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ : คณิตศาสตร์กับชุมชนในหัวข้อการทอผ้า จำนวน ๑๐ สัปดาห์ สัปดาห์ละ ๖ ชั่วโมง รวม ๖๐ ชั่วโมง
ผลการศึกษาพบว่า ๑) นักเรียนทุกคนได้ฝึกปฏิบัติและสามารถอธิบายขั้นต่าง ๆ
เกี่ยวกับการทอผ้า และสร้างสูตรที่ใช้ในการคำนวณหาความยาวฝ้ายมี ๓ สูตร คือสูตรการหา
ความยาวเส้นยืน สูตรการหาความยาวเส้นพุ่ง และสูตรการคำนวณจำนวนไจฝ้ายที่ใช้ทอผ้า
(๑) สูตรการหาความยาวฝ้ายเส้นยืน (Y)
Y = 40N2W เมตร;
เมื่อ 40 มาจากจำนวนรูฟืม 1 หลบ
N คือ ระยะทางค้น
2 มาจาก ใน 1 รูฟืมต้องมีฝ้าย 2 เส้น
W คือ ขนาดของฟืม

(๒) สูตรการหาความยาวฝ้ายเส้นพุ่ง (X) ในการทอผ้า n เมตร
X = 1,700Pn เมตร;
เมื่อ 1,700 คือ ค่าเฉลี่ยที่ได้จากการสอดกระสวยในความยาวผ้า 1 เมตร
P คือ ความยาวหน้าฟืม (เมตร)
n คือ ความยาวผ้าที่ต้องการทอ
(๓) สูตรการจำนวนไจฝ้าย (Z) ที่ใช้ในการทอผ้า
Z = (Y+X) ไจ;
เมื่อ 950 คือ ความยาวเฉลี่ยของฝ้าย 1 ไจ
n คือ ความยาวผ้าที่ต้องการทอ

คำสำคัญ

ภูมิปัญญาทอผ้า, การประมาณค่าความยาว, การประยุกต์