ภาษากับอัตลักษณ์ในชื่อตราสินค้าชุมชน: กรณีศึกษาร้านผ้าคราม จังหวัดสกลนคร

ผู้แต่ง
สิริลักษณ์ จิระวัฒนาสมกุล และ เกริกไกร ปริญญาพล

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษารูปแบบอัตลักษณ์การตั้งชื่อตราสินค้าของร้านค้าผ้าครามในจังหวัดสกลนคร และ (2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการตั้งชื่อตราสินค้าของร้านค้าผ้าครามในจังหวัดสกลนคร การวิจัยในครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ใช้การสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive Sampling) ร่วมกับการสุ่มตัวอย่างแบบสโนว์บอลหรือแบบลูกโซ่ (Snowball or Chain Sampling) กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วยร้านค้าผ้าครามในจังหวัดสกลนครจำนวน 81ร้านค้า โดยนำแนวคิดเกี่ยวกับการตั้งชื่อตราสินค้า และงานวิจัยที่เกี่ยวข้องมาเป็นแนวทางในการศึกษา ผลการศึกษา พบว่าร้านค้ามีรูปแบบอัตลักษณ์การตั้งชื่อตราสินค้าของร้านค้าผ้าครามในจังหวัดสกลนคร แบ่งออกเป็น 3 ประเภท ได้แก่ 1. ชื่อแหล่งผลิต ประกอบด้วย ชื่อกลุ่มการผลิต ชื่อหมู่บ้าน ชื่ออำเภอ และชื่อจังหวัด 2. ชื่อที่กำหนด ประกอบด้วย ชื่อภาษาไทย ชื่อภาษาอังกฤษ และชื่อภาษาถิ่น 3. ชื่อผู้ผลิต หรือชื่อเจ้าของร้าน นอกจากนี้ผลการศึกษายังพบว่า ปัจจัยที่มีผลต่อการตั้งชื่อตราสินค้าของร้านค้าผ้าครามในจังหวัดสกลนคร แบ่งออกเป็น 3 ปัจจัย ได้แก่ 1. ปัจจัยด้านสังคม 2. ปัจจัยด้านวัฒนธรรม ประกอบด้วย วัฒนธรรมด้านภาษา ได้แก่ ภาษาถิ่น และภาษาต่างประเทศ วัฒนธรรมด้านค่านิยม ได้แก่ ค่านิยมการให้ความสำคัญกับครอบครัว ค่านิยมความสวยงาม ความสุข เน้นจิตใจ คุณธรรม ค่านิยมความรํ่ารวย เจริญรุ่งเรือง วัฒนธรรมด้านศิลปะ ประเพณีและวิถีชีวิต ความเป็นอยู่ของชุมชนในท้องถิ่น และวัฒนธรรมหัตถกรรมพื้นบ้าน 3. ปัจจัยด้านการส่งเสริมตลาด ประกอบด้วย การขยายตลาดสู่ระดับสากล และอิทธิพลกระแสนิยม

คำสำคัญ

ภาษากับอัตลักษณ์, ผ้าย้อมคราม จังหวัดสกลนคร