“วัฒนธรรมเซิ้งผีโขน : องค์ความรู้ทางภูมิปัญญาและศักยภาพเพื่อการจัดการท่องเที่ยว เชิงวัฒนธรรม กรณีศึกษา ชุมชนไฮหย่อง ตำบลไฮหย่อง อำเภอพังโคน จังหวัดสกลนคร”

ผู้แต่ง
ปฏิมาภรณ์ กังวานศรีเพชร และ พงษ์ศักดิ์ ฐานสิมพล

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่อง “วัฒนธรรมเซิ้งผีโขน : องค์ความรู้ทางภูมิปัญญาและศักยภาพเพื่อการจัดการท่องเที่ยว   เชิงวัฒนธรรม กรณีศึกษา ชุมชนไฮหย่อง ตำบลไฮหย่อง  อำเภอพังโคน  จังหวัดสกลนคร”ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพในการดําเนินกิจกรรมการวิจัย มีวัตถุประสงค์

1.) เพื่อศึกษาและรวบรวมองค์ความรู้ทางภูมิปัญญาเกี่ยวกับวัฒนธรรม   เซิ้งผีโขน ตำบลไฮหย่อง อำเภอพังโคน จังหวัดสกลนครนำไปสู่การพัฒนาศักยภาพในการจัดการท่องเที่ยวได้

2.)เพื่อจัดทำข้อเสนอการท่องเที่ยวเที่ยวเชิงวัฒนธรรมต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการส่งเสริมแนวทางการท่องเที่ยวอย่างต่อเนื่อง    กลุ่มตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลประกอบด้วยปราชญ์ชาวบ้าน วัฒนธรรมตําบล ผู้ใหญ่บ้าน กํานัน และชาวบ้านในชุมชนท้องถิ่น เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลประกอบด้วย แบบสอบถาม แบบบันทึกข้อมูล  แบบสัมภาษณ์ การสนทนากลุ่มและการจัดการประชุม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา และนําเสนอข้อมูลด้วยการพรรณนาเชิงวิเคราะห์

 ผลการศึกษาพบว่าการอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมประเพณีเซิ้งผีโขนบุญพระเวสบ้านไฮหย่องมีความสนุกสนานรื่นรมย์บนพื้นฐานของความเชื่อความศรัทธาต่อการทำความดีผ่านบทผญาอีสาน  ตลอดจนความร่วมมือและความสามัคคีของชาวบ้านในแต่ละหมู่บ้าน  ในการดําเนินกิจกรรมตามประเพณีและวัฒนธรรมท้องถิ่นนี้ต่อไป

คำสำคัญ

เซิ้งผีโขน บทผญาอีสาน บ้านไฮหย่อง